төнәтү

I. 1. Берәр җирдә төн уздыру. Йокламыйча уздыру, үткәрү (төн тур.) 2. күч. Кемне дә булса (гадәттә көттереп) тинтерәтү, азаплау. II. ТӨНӘТҮ – күч. Кемне дә булса берәр эшнең начарлыгын, зарарлыгын үзе танырга мәҗбүр иттерү һәм кабатламаслык иттерү. III. ТӨНӘТҮ – Берәр төрле җиләк-җимеш, үлән салып аракыга билгеле бер тәм, ис бирү. Төнәтмә әзерләү, ясау. Сыра, дару һ. б. ш. сыеклыкны авызы ныклап ябылган савытка салып, җылы урында төн кундыру, озак тоту